"Hoi, Ik ben Ana-Maria, 21 jaar oud en ik kom uit Tarnaveni. In 2017 kwam ik voor het eerst bij Timulazu. Dat was toen samen met Linda, een vrouw van een organisatie uit Tarnaveni die mij hielp en over het project vertelde. Ik was toen uiteindelijk nog te jong om bij het project te gaan. Maar, 4 jaar later werd ik weer op het project gewezen en besloot ik een kijkje te gaan nemen. Het leek me vooral tof omdat ik dan meer kans had op het krijgen van een prothese. Ik wist ook dat ze bij Timulazu je helpen met je toekomst en met het zoeken naar een baan. Toen ik mijn sollicitatiegesprek had, was ik dan ook erg nerveus. Ik wist niet goed of ik wel toegelaten zou worden. Toen ik hoorde dat ik toegelaten was was ik natuurlijk vooral erg blij, maar vond het ook wel spannend. Ik wist wel dat het de beste stap zou zijn die ik op dat moment kon nemen.  

De eerste weken waren wel zwaar. Ik was het helemaal niet gewend om te werken zoals bij Timulazu en ik kende de mensen ook nog niet. Ik wist niet goed of ik het wel zou kunnen allemaal. Eigenlijk was ik bang dat het niet zou lukken.  

Al snel leerde ik dat ik wel meer zelfvertrouwen kon hebben, dat ik voor mezelf kon zorgen en dat ik kon groeien als persoon. Dit leerde ik, o.a., door de manier waarop de leiders met ons en met elkaar spraken en door hun gedrag.  

Als ik terugkijk op mijn tijd bij Timulazu weet ik dat het grootste verschil is dat ik nu weer kan lopen! Ik heb nu een prothese. Ik heb zo veel herinneringen hier, vooral van onze uitjes. Ik weet nog dat we afgelopen zomer gingen picknicken langs de rivier de Mures. Ze droegen me op hun rug het water is, zo leuk was dat! Ik was een beetje gek aan het doen met meneer Gerben en hij gleed uit, zo het water in. Maar hij trok mij met zich mee. Toen lagen we allebei in het water haha. Een andere leuke herinnering was tijdens het sleeën, afgelopen winter. Er gebeurde zo veel suffe dingen onderweg, maar uiteindelijk hadden we een hele leuke tijd samen. Deze week ben ik verhuisd, van Timulazu naar een appartement in Targu Mures. Ik wist dat ik er klaar voor was en keek er naar uit om te gaan verhuizen. Het liefst zou ik een baan bij een bakkerij hebben, maar ik weet dat dat misschien wat moeilijk zal zijn voor mij. Dus eigenlijk is het al goed als ik al een baan vindt, maakt niet eens per se uit wat. Ik ben dankbaar voor mijn tijd hier en wil graag mevrouw Evi bedanken. Zij heeft mij geholpen, ondersteund door alles heen, goede adviezen gegeven en ze had veel vertrouwen en geloof in mij, dank u wel!"